Annelies zegt dat ik de route volg die in dit boek beschreven wordt. Dat ga ik zeker lezen. Of het kruis er in voorkomt dat op het pad van de Sentiero del Viandante staat, zo'n 550 meter hoog, aan het Comomeer, dat wil ik nu wel weten. Hoe kregen ze het daar, sentiero nr. 71 is bepaald geen Via Dolorosa, hoewel ....Een gedeelte van dat pad - tussen Lierna en Varenna - heb ik gelopen omdat er op een rustdag toch iets gedaan moet worden.

Die rustdag had ik mezelf toegekend na de enige echt zware etappe, van Vaduz via de Juliers Pass (2284 m.) naar Silva Plana.

Lekker temperatuurtje aan het Lago di Como (25 graden) en een fantastisch B&B-adres in Lierna, bij Laura van Il Bogno. Ze maakt ook nog eens prachtige dingen van keramiek en ook anderszins zag het er stijlvol uit, met een ontbijt dat klinkt als een klok.

Aanbevolen!

Uitzicht op het Comomeer bij Varena vanaf Seniero de Viandante

De stukjes pizza die ik na deze hike (voor de ouderen: ook wandeling genoemd...)bij de haven van Lierna eet, worden geserveerd door een Nederlandse. Pas bij het afrekenen ontdekken we dat. Eerst dacht ze dat ik een Schot was en ze haast zich erbij te zeggen dat niet de te verwachten fooi maar de rollende -r dat misversand in de wereld brengt.

Ondertussen zijn ook Marcus en Heinrich in het dorp gearriveerd. Onderweg, op de berg, zijn ze mij gepasseerd op enduro-fietsen ... en stevig ingepakt en gehelmd. Vlak voor mijn ogen, in een bocht, komt Marcus lelijk ten val, maar hij wil zich niet laten kennen. Als we het eens zijn dat het Oktoberfest in Muenchen het beste is wat Duitsland op dit gebied te bieden heeft, trekt hij weer wat bij. Weer niks gehad aan m'n EHBO. De lach is die van een boer met kiespijn die nog wat Sauerkraut moet wegslikken en vergeet te doen wat op een Oktoberfest centraal staat: alle leed wegspoelen..

Enduro, nee die tak van sport zal toerfietsen er niet onder krijgen... bij mij.

De tocht naar Bergamo is een fluitje van een cent. Gewoon de grote weg volgen, andere smaken zijn er niet, al loopt er nog een lang gerekt meer en een rivier waar een beetje asfalt een mooi fietspad zou heben opgeleverd. Tenslotte zijn er zoveel asfalt- en betonbedrijven aan de route...

De dikte van het asfalt zou minimaal de autoweg moeten zijn want die is overal verzakt. Opvallend is daar, waar veel bars zijn, de wegkwaliteit abominabel is.Waarschijnlijk de plaats waar de deals tussen de gemeentelijke autoriteiten en de wegenbouwers beklonken zijn.

Na lawaai en stank is Bergamo - qua verkeersaanbod - niet echt een verademing. Ik rijd eerst maar eens over de cobblestones naar de bovenstad (citta alta) en die ziet er fraai en echt middeleeuws uit. Daarna lijkt het me zinnig een bedje voor de nacht te organiseren want de banken in het park zien er nogal haveloos uit, evenals de tijdelijke bohemiens met hun plastic boodschappentas, bier en baard.

In de citaalta kunnen ze me helpen. 135 euro lijkt me niet veel voor een dag of drie maar dan blijkt het voor een nacht te zijn. Na de ervaringen in Silva Plana vraag ik de man met de gebeitelde glimlach (uit de school van Michelangelo)dat ik er maar een (1) dame voor permanente bediening bij hoef en dan blijkt dat z'n Engels toch ook maar zeer minimaal is voor een hotel dat met drie sterren is opgetuigd.

Fietsen door tunnels en galerijen: mooi ervaring maar: nogal lawaaierig.

Vervelende lui, die toeristen. Ze vragen de weg, willen een kamer voor 25 euro's en nemen ook nog een groot deel van een doorgaande weg in beslag. Hoewel aan dat laatste, zicht- en hoorbaar, stoort geen Italiaan zich. Het beste: offensief rijden, zoals de postbode die alleen gebeten wordt door het 'mormel' als-t-ie laat merken dat-ie bang is.

Alleen de tunnels, dat was niet echt een pretje. Het lawaai is enorm en dan komt er zo'n onderkruipsel van een Fiat 127 aan. Maar Italianen lossen het over het algemeen prettiger op. Veel galerijen langs de Comomeer-kust.

Ik rijd terug naar Mozzo en ik zie onderweg meerdere vliegtuigen opstijgen. RYANAIR is op de buik geschilderd... Allemaal. Ik denk dat de mensen naar Milaan en Verona gaan. En naar Monza hoor ik later want daar is dit weekend de wedstrijd van de 'kleine pikkies'. (Meer info hierover op http://http://www.edwinenmartine.nl/, kies het item over de sultan van Brunei).

Want Bergamo zelf, vooral de bekende citta alta, moet het met betrekkelijk weinig toeristen doen. Komt, zegt een Brit die ik tegenkom, omdat er geen naaldhakken op de straat passen en er in de citta alta weinig soevenirwinkels zijn..

Wat ook nauwelijks past: de machinist (of toerdriver of bestuurder?) van de funicolare (kabeltrein) in z'n cabine. Amerikaanse maten hebben die jongens, maar ik heb ze alleen van boven naar beneden zien vertrekken. Misschien zakt-ie dan wat makkelijker?!

In Mozzo zijn weerItalianen die de moeite nemen me uit te leggen waar het overnachtingsadres is, dat ik voor morgen geboekt heb. Ik kan er nu al terecht.

Hun site: http://www.bed-and-breakfast-in-italy.com/pagina.cfm?ID=12851&IDregione=9

Geleerd vandaag:

destra, sinistra, semaforo, kazerma, travel-agency.

Dit verhaal tik ik vanuit het internetcafé van Osman. Hij is Somaliër, uit Mogadishu en krijgt geen asiel. Woont en werkt al acht jaar in Italië. Heeft vrienden in Alphen aan de Rijn. 'Ach ja, als ik werk en me fatsoenlijk gedraag, valt niemand me lastig en heb ik het naar de zin'.

En voor het eerst heb ik een goed werkende en computer die zich volgens de Europese standaard gedraagt en bv. niet steeds op slot wordt gegooid wat met name in Zwitserland en Liechtenstein gebeurde.

Op slot, oh ja, in de landen van het bankgeheim.

ls voorbereiding op het weekend met gasten heb ik zojuist casoncelli uitgeprobeerd. Bergamo's specialiteit. Formidabel.

P.S. Reactie op Koen:

En dan heb ik het nog niet eens over de mensen op bankjes in de schaduw. Ik probeer ze eerst te scannen of ze tot het gilde horen van de mensen met boodschappenkarretje (meestal niet, Migros en Aldi zijn zuiniger op hun voertuigen), plastic zakken, baard en bier.

De leukste ontmoeting was met een Duitser die pauzeerde in Lenzerheide en uit Uberlingen bleek te komen. Ging naar z'n tweede huisje. En natuurlijk de fietsers in/bij St. Gallen. En zaterdag a.s. komt er bezoek uit NL.

Groet, Arie - donderdag 11-09-2008 (...) in Mozzo/BG