Jeugdherberg. Veel jeugd, dat klopt. En -berg, dat klopt ook. Met lichte ironie in zijn stem wees de vriendelijke bewoner van Oberwesel me de weg. Ik was hem voor door te zeggen dat het zeker auf dem Alm was.

Twee mogelijkheden om er te komen, via een geitenpaadje - dat ik reserveerde voor een latere tocht, terug naar het stadje - en de bekende haarspeldbochtenà la Alpe d,Huez. Echter kort maar hevig, een mooie warming up voor wat de Alpen in dat opzicht te bieden hebben,.

Maar wonder oh wonder, een ander soort toetsenbord. Weliswaar zonder die handige lettertekens met Umlaut maar de toetsen steken boven de omgeving uit en mijn vanouds zachte touch om letters te produceren, komt helemaal uit de verf. En vanaf volgende week probeer ik weer goed te formuleren, dus...

Ein Leckerbissen, dit stadje Oberwesel. Het is autentiek en niet overlopen door toeristen zoals Königswinter en het gebied met en rondde Keulse Dom.

Prachtige heuvels bij een meanderende Rijn en veel kastelen. De jeugdherberg grenst aan zo'n ridderlijk gebouw en ik heb zelfs even staan kijken bij het kruisboogschieten.

Oberwesel, even ten noorden van Bingen aan het mooiste deel van de Rijn

De volgendstop was Mayen en van daaris een nieuwe Zeeuw met me meegereden die kennelijk toch wat behoefte had aan een inburgeringscursus Europa. Ik heb hem bij de Moezel afgeleverd en gezegd dat hij straight on moest gaan om in Trier te komen. Uiteindelijk wil hij in een week oftien naar Zuid-Spanje. Ik denk dat hij tegen die tijd wel ergens aan de Zwarte Zee zal zijn...

Toch wel een handicap als je alleen Engels spreekt.

We zijn beiden onder de indruk van de ruimte die je van het overige verkeer krijgt. Zelfs op een - per ongeluk - stukje snelweg werd er niet moeilijk gedaan. Gelukkig wasdaar, de steile heuvel op,de rechterbaan alleen voor vrachtwagens.

Morgenvroeg ga ik even een (hoe heet zo'n ding, 't is om het kamwiel eraf te halen want een spaak heeft het begeven?) fietsenmaker bezoeken om een kleine Reparatur te verrichten. Verder heb ik al nieuwe remblokjes ge-installeerd want vooral de weg die afdaalde van de heuvelrug tussen de Moezel en Boppard vergde veel van het rubber.

Boppard, vlakbij Rhens, ten zuiden van Koblenz, we zijn er eerder geweest.

Ook een opgebroken stuk weg overleefde ik. Die weg was na een klim van 10 km afgesloten en dat werd wel tijdig aangekondigd. Het was maar een meter of vijftig maar ik kon er echt niet door. Pneumatische hamers hadden hun werk grondig gedaan, dat soort hamers dat ik nodig had op de computer in de vorige JH´s. Echter, na een minuutje of vijf gezellig plaudern met een paat Mitarbeiter van de Bezirkskreis Kalten kwam hij met een lumineus idee; fiets en berijder mochten plaats nemen op een gigantische voorlader en ik werd over de 'ónbegaanbare' weg naar het volgende vasteland gebracht.

Aardige lui allemaal, die Duitsers. Ook de Polen of waren het Ukraïners van deze sympathieke actie.

Morgen naar Mainz en dan is Joris jarig. Opnieuw een Leckerbissen, deze etappe. Omdat deeplande afstandenredelijk kort zijn geeft dat wat tijd omiets aan ´cultuur´ te doen. Al is alles cultuur hier, ook de Körperkultur. Inmiddels de letters met de Umlaut gevonden zoals te zien is.