Keulen en Aken zijn niet op een dag gebouwd en op dit toetsenbord moet je erg hard hameren, willen er letters uitkomen dus voel ik me ook een bouwvakker met zo'n pneumatiche hamer (die meerdere dagen nodig heeft om dit bouwwerk te voltooien; deze aanpassing/update vindt plaats: thuis, op m'n geliefde laptop, op 16 september 2008).

Jeugdherberg Keulen is makkelijk te vinden, aan de Rijn bj de brug naar Muelheim. Zoals alles makkelijk te vinden is. De routes zijn goed aangegven, het verkeer geeft je de ruimte, de enkele regenbui wacht vriendelijk tot ik net boodschappen doe of zit te eten. Eten meestal ook in de JH.

Behalve na de eerste etappe, tot Goch/Nierswalde. Bij leden van www.vriendenopdefiets.nl is het plezierig toeven. En een ontbijt...! Dank, Carlo en Hettie.

Zij hebben trouwens lang in Oosterhout (bij Elst) gewoond.

Omdat ik al vroeg in de regio wasertijd om nog even naar Kevelaer door te rijden. Zoiets als Lourdes, naar mijn idee.

Van horen zeggen. Want Lourdes ken ik niet. Ravenstein en Oss en daarmee iets wat op Nederlande taal lijkt, bepalen het straatbeeld en -rumoer.

De rituelen houden het midden tussen religieuze en zeer profane bezigheden. Als een kaarsenverkoper een meisje vloekend uit een lantaarnpaal jaagt, het enige speeltuin-attribuut dat ik zie, vertrek ik snel, beseffend dat mijn zieleheil hier niet in goede handen is. Gelukkig leiden er vele wegen naar Rome.

Veel processies door Nederlanders daar en veel 'handel' eromheen. En Duitse toeristen die het meestal met enige verwondering bekijken. Mijn verwondering gold een Duitser (links) die naar z'n foto (vergroting waarschijnlijk) zoekt.

De volgende dag fiets iknaar Brüggen, een fraai plaatsje bij Venlo. De route erheen fiets ik gedeeltelijk door Limburg. Daar is, langs de grens van Well naar Arcen, de wel zeer fraaie Maasduinenroute. Lekker in het zonnetje, beschut door die duinen tegen de zuidwesten wind, met hei en veel bramen.

In Brüggen was een schutterijfeest net in z'n dying seconds en dat betekende onder meer dat mannen met veel precisie probeerden te richten om na een omzettingsproces in het lichaam hun overtollig vocht weg te schieten tegen de kasteelmuur - soms ook in de bramen.

In de jeugdherberg leek ik de enige gast, weer een privé-behandeling. Maar om een uur of negen komen er nog een tweetal fietsers.... de heuvel op.

Onderweg kwam ik langs jh Hinsbeck. een aanrader voor gezinnen met kinderen tussen de 4 en 12. Mooie speelwerktuigen in het bos, prachtige fietspaden en zwemmogelijkheden legio. En vlakbij de vestingstad Wachtendonk.

Ik geef het op - niet de reis !!!! maar het hameren op deze computer. Dit is geen modern hulpmiddel maar een aambeeld.

Straks eten hier en dan, als een echte toerist, naar de Dom wandelen.

Kijken of er nog japanners zijn die foto's maken want hij staat op de Unesco-lijst, samen met de Eiffeltoren en - als ik het goed heb - de watertoren van Delden.

Ik maak er een aantal fraaie foto's maar zie niemand die een foto van mij met de Dom als decor wil maken...

------