Sagres, de meest zuidwestelijke punt van Europa slaan we over. Geen mooie vergezichten bij dit bewolkte weer en we lijden niet aan het Lands'End syndroom.

Evora staat hoog op ons (mijn) lijstje als MUSTSEE, naast Lisboa en de Douro-vallei. De camping bij Evora beschikt over een groot zwembad dus ook op E's lijstje staat Evora nu met stip boven aan.

De zondag blijkt weer een uitermate geschikte reisdag. Weinig verkeer en al helemaal geen vrachtwagens voor zoverer economisch nog leven in de Portugese brouwerij is. Een mooi golvend landschap brengt ons naar het centrum van Alejento.

Alweer trap ik erin; iets te hard de bebouwde kom inrijden. Het verkeerslicht 200 meter verder is onverbiddelijk: het springt op rood en voor straf staat de zondaar stil. Een zeer effectief middel, ook in Spanje brengt het de coureurs tot rust.

Behalve het zwembad hoort wi-fi ook tot de standaarduitrusting van de camping in Evora. Tekst en beeld brengen we bij deze over, de geur niet. Na een nacht of vijf op een camperplaats wordt het weer eens tijd voor een echte douche en wc. De wasmand puilt uit en dat geldt ook voor het aantal Nederlanders op de camping.

Overigens zijn die camperplaatsen vaak formidabel. Aan zee, met zicht op strand, golven of rotsformaties, je kunt zo ongeveer kiezen wat je hartje begeert.

Afgelopen nacht was dat aan een beekje, overstemd door de golven van de zee en tegenover prachtig gekleurde heuvels in de buurt van het dorpje Salema. Dat nodigt uit tot zwemmen om half zes 's morgens en dat doet E. dan ook. De zonsopgang wil maar niet komen met als gevolg dat we nu 2 km van Evora staan. Dat was nog een hele puzzel, een plekje te vinden met voldoende schaduw, want het is er bloedheet.

Een verademing, zo'n koele wifi-ruimte.

En cool.

Allemaal grijsaards met een laptopje, ze kunnen het thuifront niet missen kennelijk.