Voor het eerst op skivakantie ... terwijl je licht geblesseerd bent en de sneeuw op de skipistes in Oostenrijk doen wat ze moeten doen.

Tenminste volgens de pelgrims op de recente ‘global warming'conferentie in Kopenhagen: gewoon niet vallen - en als er dan toch wat pluizig dons de ‘verschroeide'aarde bereikt: zo snel mogelijk smelten.

Elst of Kärnten, sneeuw bij start en finish

T. nodigt me uit voor de trip want er is plotseling een plek vrijgekomen in de bus. En er is al betaald... Ik zie er als een berg tegen op want dat wordt misschien toekijken hoe anderen genieten. Bovendien ben ik outsider bij deze trip van de personeelsvereniging van een overheidsinstelling. Die houdt zich bezig met het verder professionaliseren van de politie en marechaussee.

Voor alle zekerheid neem ik wat boeken mee zoals Alleen maar nette mensen (Robert Vuijsje) en Achteraf (BAH XET PEBE). Daarmee valt in ieder geval de après-ski te halen.

We worden even op het verkeerde been gezet als er in de vroege morgenbij het vertrek een vers laagje sneeuw valt in Elst.

Mijn zus A. - wettelijk (volgens de huwelijkswetgeving) verbonden met genoemde T. - die ons wegbrengt naar het afhaalpunt, maakt al een flinke schuiver over de bevroren ondergrond nadat we de poort van het IBT in Merm, Elst, Gelderland zijn binnengegaan. ‘Nu al een poortje gemist', zegt de humor die op straat ligt.

St. Egyden, de eindbestemming, ligt tussen Villach en Klagenfurt - een reis van twee maal 14 uur. Dan blijven er netto drie dagen voor het rijden op de zwarte, rode of paarse pistes. Dit lijkt me een redelijke investering.

Ook de deelnemers geven kleur aan de onderneming, al komt die gezelligheid pas na Keulen - stad en tijd van het carnaval - op gang. Van essentiële invloed blijkt de uitreiking van een flesje Glühwein door één van de Merm-aids die hiermee voorkomt dat de stemming naar het nulpunt daalt omdat het gelijk bij de grens bij Venlo ophoudt met sneeuwen. En met alleen maar nette mensen vordert het gestaag.

Het vocht uit het flesje blijkt het noodzaklelijke glijmiddel om me vanoutsider en vermeende mystery-guest soepeltjes naar de incrowd te geleiden. 'Ik ben ook sport-instructeur bij de politie geweest'. Weliswaar geheel naar waarheid maar van een andere orde en tijd: v.v.t., ver verleden tijd

Hoe we het afgedwongen hebben is nog onduidelijk (dat wordt onderzocht door een van de interne specialisten klimatologie en criminaliteit) maar het geluk begint ons na de tweede lange tunnel, in hetzuid-Oostenrijkse LandKärnten, zowaar toe te lachen: het begint weer te sneeuwen. Al hebben passagiers en chauffeur tegengestelde belangen. Maar we zijn echt in Oostenrijk. Bergen en tunnels maken visueel het verschil; rijtechnisch lijkt Oostenrijk jaarlijks meer op het vlakke Nederland.

St. Egydenerhof, in het centrum van het dorp.

Ook de Nederlandse tongval van de hotelhoudende familie doet het beeld niet kantelen; en een poging van hooligan-achtige jonge Oostenrijkers in het centrum van Klagenfurt de volgende dag doet maar even aan de gefrusteerde Vitesse-supporters denken.

Want er staat een ijshockey-topper op het programma en de Traditionsrivalen Villach en Klagenfurt ontmoeten elkaar. Voor het eerst in een openluchtstadion want er komen 30.000 mensen op af.

De supporters-folklore erom heen is herkenbaar: vlaggen, veel geschreeuw wat op zingen moet lijken (hoe Oostenrijk op de Unesco werelderfgoedlijst is gekomen van meest muzikale land lijkt mij een gorspe -of het unieke karakter van jodelen gaf de doorslag?!)

Aldus strijdbaar wordt er door de bezoekende Villach supporters opgetrokken naar het symbool van Klagenfurt, de Lindwurm Brunen op het Marktplein.

Het Ungeheuer wordt niet veroverd want een groep ME-ers stelt zich naast het beeld op met een vanzelfsprekende air alsof ze zojuist een middelgrote lawine in bedwang hebben gehouden en dit maar een terloopse, minderwardige klus vinden.

Mooie stad verder, Klagenfurt. Een compacte Altstadt met veel fraaie historische huizen. Bijhet toeristenburo een plattegrondje gehaald dat met dezelfde routineuze onverschillige houding wordt overhandigd als elders in de wereld. Maar ze kan geen vrij krijgen voor ijshockey is de plausibele verklaring voor die graue Miene, waar ik toch maar even belangstellend naar vroeg; want dit was on-Oostenrijks; iedereen is attent en vriendelijk is me op de tweede dag van het verblijf al gebleken. Alleen maar nette mensen was een goed boekom me in de juiste stemming voordeze trip te brengen.

Rivier de Drau met St. Egyden op de achtergrond

Venlo blijkt een van de 12 steden te zijn waarmee Klagenfurt een Partnerschafft onderhoudt. Ze zijn alle met naam en wapen verwerkt in een grote cirkel van steen in het wegdek op een kruispunt in het voetgangersgebied.

Op de hoek een is grote boekwinkel waar de biografieën over Jörg Haider, de voormalige gouverneur van Kärnten en internationaal bewonderde en verguisdepoliticus, bijna de etalage uitpuilen.

De boekwinkel en Haider - Venlo en Geert Wilders, soms kunnen associaties je lelijk in verwarring brengen.

We zullen zien, zei de blinde, aldus Karel van het Reve in Achteraf, een bundel van z'n columns in Het Parool. Pas laat heb ik hem ontdekt, deze broer vàn... maar zijn humor en eruditie zijn prettig gezelschap op een internationale reis.

Al die vrolijke mensen en kleuren op de skipiste op de eerste dag ten spijt besluit ik ook de derde dag als Einzelgänger door te brengen. De skiërs hebben de tijd van hun leven: eigen instructeurs die meer zijn dan de combinatie goede babbel en een beetje kunnen skiën - zoals het competentieprofiel is voor ... als vergelijking ... de surf-instructeur en de helpdeskmedwerker in het call-center. Zelden zo'n gedegen en gedifferentieerde instructie gezien. Gerustgesteld besluit ik dit onderdeel over te laten aan Rob, Angelique en Theo.

Ik ga vanuit het hotel het belendende riviertje de Drau eens van alle kanten bekijken. De andere niet-skiërs gaan ter kerke volgens het adagiumbeschreven inSankt Johann: Vele laatsten zullen de eersten zijn; de dienst was al begonnen en ze waren inderdaad als eersten terug.

Doorwaadbare plaats (Furt) in de Drau

Daarbij stuit ik op plaatsjes als Pulpitsch, Treffen, Duel en Maria-Elend.

Kerkjesop heuvelsen laag-bij-degronds, grote sneeuwvlakten, weggetjes die net begaanbaar zijn en Schneestangen van twee meter hoog ernaast die aangeven dat er wel eens meer sneeuw ligt, een dik pak sneeuw op de Drau Radweg dat deze fietser om een herbezoek in het voorjaar smeekt; maar vooral het riviertje met z'n eilandjes en sneeuwduinen. En rond twaalf uur breekt de zon volop door en is het ‘strandweer' bij nul graden. Er worden wat lagen van de bovenkleding afgepeld tot een resterend shirtje de zon kan laten doen wat de doorsnee toerist wenst.

Pauze en opwarming

Het thuisfront zal het weten. De zelfontspanner op de camera bewijst z'n functionaliteit.

Na drie uur wordt het al snel frisser en de benen strammer. Een doorwaadbare plek in de rivier zou niet gek zijn. Het idee komt bij het passeren van een waarschijnlijk religieus momumentje met een bijbels uitziende man die de oversteek maakt. En door het vele Grüss Gott en een enkele keer een combinatie met Christi erin (het is zondag, daarom?) besluit ik me aan deze kennelijk locale folklore over te geven.

Doorwaadbare plaats in Palestina, bij .... (zie volgende foto)

Tussen Frög en Pulpitsch hebben zih genoeg kiezelstenen verzameld om de oversteek et droge voeten te kunnen afsluiten. De ranke spits van de kerk van Sankt Egyden wordt het volgende kompas waar ik op vaar. Toch dreigt nog lichte averij. Enkele sneeuwballen gooiende pubers vanafhet kerkpleinverdwijnen als sneeuw voor de zon als enkele van mijn reisgenoten zich in shijnbare slagorde opstellen bij de hoteldeur. Lichaamstaal is soms erg duidelijk.

Plaats om de rivier over te steken bij St. Egyden

's Avonds voor het eerst van m'n leven inktvis (calamaris romana) die goed klaar gemaakt is en mijn plotselinge snow-break kan niet meer kapot. Wel in een prachtig dal, niet in een dalletje beland want ook als je niet ‘kunt' skiën: het is er zo maagdelijk mooi.

Een mooie conclusie, ACHTERAF.

De terugreis gaat ook van een leien dakje; alleen bij Frankfurtzorgt verse sneeuw voor aanvulling op het betrekkelijk dunne laagje in Bundesland Hessen. Nog een chauffeurswissel en een reprimande van de vervanger (vanwege het rijtijdenbesluit) omm'n voeten van de railing te halen; zo snel vergeet je de essentie van een boek.

Maar ik ben net op tijd in Borne om afscheid te nemen van dochter en schoonzoon die vertrekken voor het tweede deel van hun wereldreis: via Franfurt naar Cuba. Zo'n 35 graden verschil. Maar ik heb de Glühwein nog.

Ook in Borne is een IBT. In Elst dreigen door bezuinigingen mensen weg te moeten. Hier is zeker nog emplooi!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

FAQ's

St. Egyden ligt ten noorden van Velden vlakbij de Wörther See. Hotel http://www.st-egydenerhof.com/ (Nederlandse eigenaars)

Behalve voor skiën is deze regio ook een uitstekend wandelgebied. De Wörther See en de Drau Radwegmaken dit tot een goed bestemming voor de actieve vakantieganger.

http://www.kaerntencard.com biedt een interessante kortingsmogelijkheid vooral voor gezinnen met kinderen die attracties en evenementen willen bezoeken.

http://www.drauradweg.com/

De hoofdsstad van Kärnten, Kagenfurt heeft een prachtige en compacte historische binnenstad. De Neuer Platz met het raadhuis en de Lindwurmbrunnen, en hetJugendstil Stadttheater zijn en bezoek waard. In de Stadtpfarrrkirche zie je de historische verwevenheid van kerk en leger: deze dom is een echte heldendom

http://www.klagenfurt-tourismus.com/

Bij Villach is een groot en modern shoppingcentre: http://www.atrio.at/

Slovenië

Via de Karawankeltunnel benje snel in Slovenië. Kransjka Gora is een wintersportgebied (o.a. een lange rodel-afdaling) en enkele kilometers ten oosten van het stadj liggen de inrukwekkende Marteljuk watervallen.

Vanuit Kranska Gora ben je snel in de bijzonder mooie Soca vallei van het Triglav Nationale Park in de Julian Alps, met de mooie plaatsjes Bovec en Kobarid. Bled en ook Skofja Loka (oud stadje) en Ljubljana zijn niet ver.

Voor zowel Oostenrijk als Slovenië is een vignet nodig om op de snelwegen te rijden. De boetes zijn hoog!