Crazy Horse moet het schuldgevoel van de Amerikanen afkopen. De Indianenleider krijgt ook een beeld zoals de vier presidenten versteend alle hordes toeristen bekijken en een must zijn voor Zuid-Dakota: Mount Rushmore.

Aan Crazy Horse wordt nu al tientallen jaren gewerkt, eerst door een import-Pool die er zijn levenswerk van maakte en - daar bleek hij ook nog tijd voor te hebben vrijgemaakt - nu een omvangrijk nageslacht dat er volgens de folders tijd insteekt.

White man should know also Indians had brave heroes was een van de zinnen uit de tekst bij de lasershow over de chief.

Prachtige beelden die in metaforen en tableuax van alles vertelden over de Amerikaanse historie. Wat Crazy Horse aan dappers gedaan heeft werd de toeschouwer niet duidelijk Er werd afgesloten met enkele barokke zinnen over het geweldige Amerika en het God bless America onder aanzwellende muziek met de meest sonore stem bleek gefundens Fressen voor de toeschouwers. Applaus.

Tevreden stapt iedereen in z'n wagen, veelal opgefleurd met de vlag en teksten als Proud of America,en America number one,en Pray for our overseas troops.

We worden netjes voorgelaten door een Amerikaan als we moeizaam uit het parkeervak kruipen met ons (relatief) mini-wagentje.

Een mooielichtshow. En een prachtig ingericht bezioekerscentrum met Indianenkunst uit alle regio's zoals ook Arizona (Hopi) en Acoma (New Mexico) dat ik vorig jaar bezocht.

Ellen was onder de indruk van alle huisvlijt. En is het nou een prachtig versierde speer of boog en past-ie wel in de koffer: het ultieme verjaardagsgeschenk voor een 5-jarige. We meten het na.

Mount Rushmore, here we come. Of laten we dit nationalisme aan ons voorbijgaan en bekijken we de vier heren minzaam van afstand?

Ach, je moet het gezien, gevoeld hebben om te kunnen oordelen.