Naar Thailand met je familie, dat is een extra attractie. Michel en Joris zijn mee, hun moeder, annelies en haar moeder: Ellen.

Ellen is met mij in de echt verbonden ooit en ziedaar voor een stamboommaker: zo zit het in elkaar.

Na de zware vliegreis, ongeveer elf uur vanaf Duesseldorf, worden we vlekkeloos opgevangen op vliegveld Bangkok. De demonstranten waren zo vriendelijk het vliegveld te ontruimen en bij hun jarige konig op bezoek te gaan. Alles wekte binnen vier dagen weer goed en zo reden we in een minivan waarmee Edwin en Martine ons kwamen ophalen, naar het strand van Koh Samed. Dit is een eiland op drie uur rijdens ten zuid-oosten van Bangkok en te beeiken met een gammele vissersboot. Via een weg die vermeld is in het Guiness Book of Records (catgorie meese kuilen en vriendelijkste verkeersdeelnemers) gaan we met een taxi, een kleine pick-up waar een Amerikaan z'n neus voor zou ophalen, naar de bungalows van resort TubTim.

Nu krijg ik van resorts meestal spontane uitlsag maar deze was anders. Primitief, flexibel,een beetje chaotisch, maar het belangrijkste klopte: een bed met wat beddengoed. En de zee op loopafstand. Temperatuur 28 graden. Dit is wat een vermoeide luchtreiziger nodig heeft.

Zwemmen, eten, luieren, UNO spelen, een boottochtje rond het eiland met mogelijkheid tot vissen en snorkelen, prachtig allemaal.

Michel heeft echter ontdekt dat er vuurwerk te koop is en heeft hiervoor nauwelijks tijd. Druk met gld tellen en omrekenen van euro naar Baht en terug.

Hij bsluit veel te kopen m mee te nemen.

Wat een handelsgeest. Die Balkende met z'n opmerkingen dat we wat meer van de VOC-tijd moeten hebben!

De eerste aanscha f wordt al op de tweede dag gedaan. En diezelfde avond wordt een vuurpijl afgschoten. 78 knallen en beelden in de lucht, het hadden er 80 moeten zijn. Dan og maar een en op is de voorraad.

Hoe het met die winstgevende handel verder moet is van later zorg. Wij moeten denken aan de café-baas die z'n eigen omzet verzorgt.

Ach ja, de bakker eet z'n eigen pies op, zegt een Engelsman en z'n veel te jonge Thaise vriendin?) moet lachen.

Voor we het wetenis het woensdag. Einde van de strandgenoegens. We gaan het land verkennen en doen dat met een busje. Verhuurbedrijf Budget komt dat aan de pier waar de 'veerboot' aankomt, brengen.

Maar wat de jongens nog niet weten, we gaan deze keer (terug) met een heuse speedboot. Geheel in stil want dinsdag mochten de jongens nog even vroem-vroem doen op een quad. Daarover later of op de site van edwin en martine.