We gaan terug naar Bali.

Met een boot.

Een heel snelle.

Er hangen 4 motoren aan. Buitenboord.

Er zijn twee stuurlui.

Drie mensen die iets uitdelen.

Een flesje water.

Even later...

Een doosje.

Wat zou erin zitten?

Een snack.

En daarna een koel doekje.

Om handen, gezicht enzo af te vegen.

We zitten toch niet in een vliegtuig?

Wel deftig zo.

O ja... er waren vier kereltjes,

die alle bagage in de boot brachten.

Dertig passagiers en ongeveer15 man personeel.

We zoeven langs de kust van Bali.

Daar ligt Kusadasi waar we heen gaan.

Maar het ziet er klein en rustig uit,

het heet dan ook Candi dasa.

Maar we varen door.

En komen aan in Padangbai.

We maken nu een lange neus...

...naar al die mensen die roepen:

Transport meneer?

(Waarom nooit: transport mevrouw?)

Want we hebben een speciaal tiket.

((Tiket schrijf je in Indonesië zo)

De bus is er bij inbegrdie zet ons af in Candi dasa.

Het is ongeveer één uur.

En erg warm.

We duiken een bar in.

Tijd voor koffie.

Dan gaat A. op zoek naar een bed.

Die zijn er genoeg.

We boeken in Homestay Kelapa Mas.

Prachtige bungalow, mooie tuin, veel palmbomen

En gelijk aan het water.

Dat laat E. niet op zich zitten.

De eerste duik en daarna op zoek naar....

...tsja, waar zou E. naar zoeken?

's Avonds zijn er weer enkele flessen gevuld

Met schelpen en ooo weeeee...

zit daar geen koraal tussen?

Dat wordt peentjes zweten bij de douane.

Maar wat is dat?

Die man verkoopt parels. Ze glinsteren

...en E.'s ogen glinsteren ook.

Die moet ik hebben, staat in die ogen geschreven.

Er wordt een aardige mevrouw gevonden,

die de onderhandelingen zal voeren.

Ik ga vast op zoek naar een pinautomaat

Want het is duidelijk

hoe die onderhandelingen zullen aflopen.

Maar ik ben moe.

Want fietsen op een fiets die:

-eigenlijk te klein is;

-moeilijk schakelt;

is ook niet alles.

Dan nog een lekke band..

De reparateur onderweg legt er een nieuwe in,

ongelofelijk: 20.000 rupiahs (€ 1,60)

Vergelijk dat met een 3/4 literfles bier: 24.000 rupiahs...

Je zou bijna stoppen met bier drinken!

Mooi trouwens, dat binnenland.

De rijstvelden bij Tirta Gangga!

En als je er om 07.00 uur bent,

zie je geen enkele verkoper.

Wat je wel veel ziet:

allemaal vegers, bezem en blik.

En maar vegen, vooral bladeren.

Elke dag opnieuw.

De rotzooi, zoals plastic in de buurt,

dat blijft allemaal gewoon liggen.

Nu ga ik de laatste slok koffie nemen,

van het ontbijtje in ons 'hotel'

Ik krijg het nog wel,

al had E. stiekem 2 ontbijtjes genomen,

toen ik Tirta Gangga aan het bewonderen was.

Maar ze valt door de mand.

Het blijkt een keizemenu.

Óf scramble eggs en één toastje...

óf een kuipje boter en jam en één toast.

Je ziet ook geen dikke mensen hier.

Wel blanken, die zijn bijna leemaal dik.

Vooral der Uwe die langs komt...

En nog wat duf kijkt.

Want es war Oktoberfest auf Bali.

Een Balinese was omgetoverd tot Dirndel

En de rest weet ik niet.

Want toen viel het licht uit.

Zaterdag gaan we vliegen.

Van Denpasar naar Singapore.

Niet verslapen, niet verslapen!!!!