Lombok
18 oktober - Gili Meno
Drie eilandjes voor de nw kust, elk met eigen profiel. Ttrawangan voor het partybeest, Air voor de sufer en duiker. En dan is er Meno. Met onze zelfkennsi kiezen we daar voor ('slow pace, some snorkeling and walking')
Na de herrie van Senggigin op Lombok voelt Meno als een pauze.
Geen vendelzwaaiers met batikstoffen die het fraaie uitzicht belemmeren, een bountystrand, vanuit de aanliggende bungalow te bereiken zonder 'transport', wel wat ondiep maar we gaan morgen onze snor drukken in dit prachtig heldere water.
En voor het eerst - behalve een heerlijke - ook een zeer volumineuze maaltijd - onder het rieten afdak aan het strand, je wordt er zelfs wat soezerig van.
Aandeel van maaltijd, golven en bintang in het bereiken van deze gemoedstoestand is niet helemaal duidelijk.
Heerlijk wandelen, volgens de reisgids. Dat doen we langs het 800 meter lange kust en we slagen er steeds in niet overreden te worden door een horse-cart die onze bedoeling, het beoefenen van sport, steeds verwart met behoefte aan transport.
Tsja, afdingen tot 40.000 rupiah (€ 3,50) voor een ritje van 500 meter, deze backpacker heeft prachtige wieltjes onder z'n bundel bezittingen en koopt van dit bedrag liever een complete maaltijd, drank en fooi inclusief.
Behalve bloedmooi is het er ook bloedheet, zelfs het water zal wel minimaal 30 graden zijn. De helft van dit toeristische duo vindt dit fantastisch, de andere helft vindt het een volwaardige survivaltour.
Reacties
Reacties
Sterkte Arie,
Met die suvivaltour.
Vergeet het kleine museum onder de Petronas niet!
En de ROZE!!!!Tafelkleedjes.
Enjoy
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}