We hadden de wind mee en daardoor landen we ruim voor vijf uur in Kuala Lumpur. Dat is te zeggen, op de low cost carrier terminal van het vliegveld. En dat ligt dan weer 70 km van de stad.

Daarom blijven we er slapen in een hotel op 10 minuten wandelen. Dat wordt 12 minuten omdat zebrapaden hier voor de automobilisten niets betekenen.

Mooi, ruim bed, een loopruimte van zo'n 45 cm breed eromheen (stoelbreedte in vliegtuig idem, dus geen probleem), geen kasten, maar gelukkig wel een pijltje in de richting van Mecca, tegen het plafond.

We eten heer lijk een massale kantine, tussen de twee locaties en dit blijkt allemaal een voorproefje van de efficiënte organisatie in dit land.

Ook het kopen van een nieuw ticket (door al dat heerlijks vergaten we de tijd) ging van een leien dakje en we hadden dus nog tijd voor een extra maaltijd die we mochten afrekenen in GBP's. Kostte enige moeite want deze onderdanen van Queen Elizabeth II kenden de Britse munt niet maar na enig overleg en opvragen van de koers via een iPhone lukte het en we kregen zelfs lpkale munt (ringitt) terugom elders een drankje te kopen. Alles uiteraard supergoedkoop (behalve dan die uitgestelde vlucht)

Enkele Australische Uruzgan militairen stuurden het mailtje voor ons naar Bali, alwaar onze overburen onder een palmboom weliswaar - op ons wachtten. 'Sorry, later, have a swim in the mean time.'

Kortom, alles avontuurlijker tot nog toe dan een saaie pakketreis, van Schiphol naar Denpasar en opgehaald worden door onze vriendelijke hostess ter plaatse.

Ik krijg er steeds meer zin in.

En ook mooi, we blijven nog steeds onder het busget van zo'n pakketreis. Al moeten we nu niet te gek meer doen.

Maar ja, met E. erbij...