Nong Khai, gearriveerd op 21 december. Dat is winter in NL. Hier ook. Soms loopt men 's morgens met handschoenen aan, een muts op en een winterjas. Tsja, nauwelijks 20 graden om 08.30 uur, daar moet je je tegen wapenen.

We zijn zojuist viaPak Chong Onderweg bij het stadje aan de Mekong aangekomen. Aan de andere kant lig Vientiane, de hoofdstad van Laos.

De lange reis hebben we culinair en cultureel onderbroken. Culinair met een picknick en cultureel met het bezoek aan Phimai met z'n historische park. Voor de -tigste keer gezocht naar vuurwerk. Steeds verwees men ons naar de Bangkok Bank, maar of dat te maken had met gebrek aan taal onzerzijds en de koper van het vuurwerk, Michel Kok, het spul dat de big bang moest veroorzaken als toetje op z'n verjaardag bleef onvindbaar.

Maandag naar een historisch park met rotsformaties die er uitzien als een kruising van de menhirs in Bretagen en onze hunebedden.

De ijstijd zou hier voor verantwoordelijk zijn. We laten dit - al lezende - maar eens bezinken terwijl we het zweet van ons voorhoofd vegen op deze al weer tweede dag van de winter.

IJstijd,daardoen we trouwens regelmatig aan, ook in deze herfst en winter hier.

Morgen?

Woensdag gaan we een visum halen voor E & M omdat dat sinds kort nog maar 15 dagen geldig is voor wie Th. over land binnen komen. En we willen dat ze nog even blijven want goede reisleiders die Nederlands of Engels spreken zijn dun gezaaid. Dat betekent even de grens overlopen met Laos (over de vriendschapbrug) en weer terug met het gewenste stempeltje.

De reden hiervoor?????

Bedacht drie weken geleden toen de regering toch niets te doen had omdat het vliegveld van Bangkok bezet was en daarmee het hele openbare leven lam lag. Er moest toch geregeerd worden en dan neem je een belangrijke maatregel die je meteen laat ingaan. Daadkracht, heet dat geloof ik.

Onze bezigheden en attracties: we hebben niet alleen maar historische parken bezocht ( al vond ook de jeugd het om andere redenen wel de moiete waard).

In Phimai wilde een hele schoolklas met Michel op de foto. Aanstormende pubers gingen om de beurt naast hem om een rostsblok tot het hem verveelde en hij zei dat het 50 Baht kostte...

Ook zijn we in een entertainment ding voor Michels verjaardag geweest , met veel vroem-vroem.

En verjaarstaart in Pak Chong. Dat is vlakbij het Khao Yai nationale park waar we apen, watervallen, olifantenkeutels en ook een slang die levensmoe*) was, hebben gezien.

*)Stak vlak voor onze Toyota over!

Heeft het overleefd, evenals Edwin die hem macro wilde fotograferen.

Hoe hier gekomen?

Tien persoons minivan, links van de weg gereden, goede knoppen en handles bediend behalve soms de ruitenwisser als we af wilden slaan (wat de motor ook wel eens deed in die gewenningsfase)

Het weer: steeds droog en warm ( en soms alleen onderweg de ruitenwisser nodig dus)

Verdere plannen: ongewis.

Met excuus voor de telegramstijl. Het eerste verhaal verdween bij de poging het op te slaan en dat was echt een mooie beschrijving van al onze wederwaardigheden. We vertellen dat later na.